Trip berg en dal, Ston eiland en Brownsberg!

Hier weer een berichtje vanuit het nu eindelijk droge Paramaribo. Vorige week zijn we gaan eten bij Anouk, Rianne, Nathalie en Tony. We kennen hun van de taxi naar de Choice. Ze zitten ook bij ons op salsa. We hebben echt heerlijk Surinaams gekookt. Reist, bakabana ( bakbananen ), Tajerblad ( dit lijkt op spinazie maar dan nog lekkerder;) ) en tahoe. We hebben echt wel 2 uur in de keuken gestaan. Zij komen aan deze recepten van hun buurvrouwtje, een hele lieve oma. Rianne en Nathalie zijn ook alle twee vegetariër dus dat komt mooi uit. Ik weet nu al hoe je dit gerecht klaar moet maken en ga binnenkort nog even wat andere gerechten leren klaarmaken. Nu dan de avonturen van afgelopen weekend. Ik ben gisteravond laat teruggekomen van een geweldige, spannende, avontuurlijke en leuke trip. We moesten ons om kwart voor 6 in de ochtend verzamelen voor Broki. Taxo Petje zou ons om half 6 op komen halen, dus wij stonden er om half 6, maar geen taxi Petje te bekennen. Wij nog eventjes wachten en toen maar bellen, hij nam niet op. Inmiddels was het al kwart voor 6. Eindelijk nam hij met een slaperige stem op. Hij lag dus te slapen en was door zijn wekker heen geslapen. Het regende ook nog eens:S dus we zagen het eigenlijk een beetje somber in. Anouk, Rianne, Nathalie en Tony gingen ook mee. Verder waren er nog 2 mannen, en twee stellen die ook meegingen. We vertrokken uiteindelijk om half 7, dus maar 3 kwartier later dan gepland;) valt mee heh:P Na een half uurtje gingen we al stoppen en gingen ze koffie en thee halen en eten voor ’s middags. We hebben wel een uur gewacht, ik dacht als het zo gaat komen we er natuurlijk nooit. Het eerste uurtje reden we nog op een afvalt weg, maar al snel kwamen we op een zanderige weg terecht. Ik dacht dit duurt eventjes, maar wat bleek nou, we moesten hier de hele weg op rijden. Daar reden we dan, allemaal gaten en kuilen in de weg. Dit werd dus lekker hobbelen de hele weg. De rest ging slapen, maar het lukte mij echt niet, steeds knalde ik weer met mijn hoofd tegen het raam aan of tegen Lobke;) Toen heb ik het maar opgegeven en ben gaan genieten van de prachtige omgeving. Rond 10 uur kwamen we aan bij Berg en Dal. Hier werden we in twee groepen gesplitst. De ene groep ging eerst van de kabelbaan en de andere kajakken. Wij mochten eerst van de kabelbaan. Ik kreeg een tuigje aan, een helm op en een speciale handschoen aan. Eerst kregen we een korte uitleg over hoe je je vast moet houden en hoe je moet remmen, dus dat gingen we even oefenen op een klein kabelbaantje. Hierna moesten we een stuk omhoog lopen en kwamen we bij de kabelbaan aan. Ik had een kabelbaan verwacht, maar het waren 11 plateaus waar je kwam. Ik wist niet wat ik meemaakte. Plateau 1 was dan het gemakkelijkst en het werd dan steeds moeilijker. De afstanden werden langer en je ging harder. Bij plateau 9 ging je 170 meter de Suriname rivier over met een hoogte van 35 meter. Het was echt zo gaaf. Ik voelde me echt Tarzan in de Jungle:P bij de laatste twee kabelbanen mocht je ook op de kop hangen, dit hebben we ook gedaan, was echt grappig. Wanneer de jongen op het plateau waarvan ik vertrok een paar keer op het touw van de kabelbaan tikte, moest ik weer rechtop komen, zodat ik niet tegen de boom aan zou knallen haha
Hierna zijn we gaan kajakken. Lobke en ik gingen samen in een kajak. De gids vroeg of we eerst hard wilde werken en dan relaxen, of eerst relaxen en dan hard werken. We besloten om eerst hard te werken en dan te relaxen. We moesten tegen de stroom in kajakken. Het was echt vet zwaar aan je armen. Na een half uur keerden we om. Nu konden we ons gewoon lekker door de stroming terug laten brengen, dat was wel lekker. Toen we terugkwamen hebben we even lekker kunnen zonnen en zwemmen. Eind van de dag vertrokken we richting Ston eiland. We zouden eigenlijk naar Browsberg gaan en hier gaan slapen, maar Brownsberg zat al volgeboekt. Dus gingen we weer lekker hobbelend met de auto richting Ston eiland. Het was natuurlijk al pikdonker toen we er aankwamen dus veel van de omgeving kon ik niet zien. Eerst moesten we onze hangmatten instaleren. Dat was een heel karwei. Je kon ook in een bed slapen, maar iedereen wilde in een hangmat. We sliepen met twaalf mensen in een hutje. Pas om half elf kregen we eten, we waren helemaal uitgehongerd. Drie keer raden wat we aten?............................................ rijst:P zoals bijna altijd;) maar het was wel lekker. Hierna zijn we gaan slapen, we waren helemaal kapot van de dag. Daar gingen we dan, onze hangmat in.

De volgende morgen werd ik wakker, de zon scheen en ik zag water om me heen. Het was echt heel mooi wakker worden. We zijn gaan ontbijten en verder zouden we deze dag relaxen, omdat de dag ervoor zo zwaar was geweest. We hebben dus lekker gezwommen en in de hangmat gelegen. Rond 4 uur gingen we met een bootje het stuwmeer op. Dit was echt heel gaaf. Heerlijk die wind en het uitzicht was ook prachtig. In het water staan allemaal kale boomtoppen. Tientallen jaren geleden is dit gebied ondergelopen en de eilanden die daar nu zijn, zijn dus eigenlijk bergtoppen. We stopten bij een eilandje waar de mannen gingen vissen en wij rond mochten lopen. Opeens begon het keihard te regenen. We waren allemaal zeiknat, we hadden wel onze bikini aan maar op de terugweg in de boot was dit behoorlijk koud. ’s Avonds een beetje geholpen in de keuken en hierna hadden we een kampvuur. Omdat we de volgende ochtend vroeg zouden vertrekken gingen we maar een beetje op tijd de hangmat in. De rest was nog lang op en aan het zingen en drinken. Ik heb deze nacht niet zo goed kunnen slapen, werd steeds wakker van het lawaai en het was ook fris.

Zondag heb ik om 6 uur de wekker gezet. Lobke, Anouk, Nathalie en ik zouden naar de zonsopgang gaan kijken. Hadden van iemand gehoord dat het daar echt prachtig was. Dus zij zaten daar om 6 uur op een bankje bij het water terwijl de rest nog lag te pitten in de hangmat:P Het was inderdaad heel mooi. Ik heb foto’s genomen om de paar minuten zodat je goed het verloop kan zien. Hierna zijn we met zijn vieren gaan ontbijten en hebben we onze spullen alvast ingepakt en zijn we de hangmat weer even ingedoken. Om 9 uur zouden we uiterlijk vertrekken, maar…………….. een van de busjes was er nog niet. Om half tien nog niet en om tien uur nog niet. Om kwart tien vertrokken we dan eindelijk naar Brownsberg. We kwamen een stuk omhoog, maar door de enorme regenval lagen er overal plassen en was de weg nog slechter dan het al was. Op een gegeven moment kwamen we niet omhoog met de twee busjes waar we mee waren. De banden slipten weg. Wij allemaal uitstappen. Opeens hoorde ik iemand roepen, een slang. We mochten niet te dichtbij komen, want het bleek dus een giftige slang te zijn. Na een half uur gingen ze maar iemand bellen. Die zou met een wat grotere bus komen. Dus wij allemaal die bus in. Alle spullen lagen nog in de andere busjes. We namen een flinke aanloop en daar gingen we….we kwamen een stukje verder maar slipten al snel weer weg. Lob en ik vonden het doodeng . De hele bus schommelde als een gek heen en weer en ik dacht echt dat we het ravijn in zouden storten. Ik vroeg aan de chef ( = bus chauffeur ) of dit de laatste helling was en hij zei ja. Ik dacht dus dat we er wel bijna waren, nou niet dus! Er kwamen nog vele hellingen en ik zat echt als een angsthaas in die bus. Op een gegeven moment vond ik het genoeg en ben ik met Lobke uitgestapt. Wij zouden een stukje verder lopen en dan zouden ze ons verderop weer oppikken. Na een tijdje hoorde we de bus vol gas aankomen rijden, maar hij ging ons gewoon voorbij. Helemaal boven stond hij op ons te wachten. We zijn dus met zijn tweetjes door de jungle wezen lopen. Doordat de weg zo stijl was had de bus geen plek gevonden om te kunnen stoppen, omdat hij dan al zijn vaart verloor. Eenmaal bij de receptie was het al 2 uur/half 3. Gelukkig kregen we eindelijk wat te eten. Alles lag namelijk nog beneden in de busjes. Er was heerlijk voor ons gekookt, veel vegetarisch ook dus dat was mooi. Eenmaal klaar met eten was het 3 uur/half 4. We zouden het nooit meer redden om de Leo vallen en de Irene vallen te bezoeken. Wij baalde echt enorm, want daarom hadden we deze trip voornamelijk gekozen. Na lang overleg is de helft terug gegaan naar de busjes en zijn we met de andere helft richting de Leo val gelopen. Dit was 3 k wartier klimmen en dalen door plassen en oerwoud. Het was echt vet mooi. Gelukkig hadden we onze bikini aan. We hebben meteen onze kleding uitgedaan en zijn onder de waterval gaan staan. Het water was natuurlijk ijskoud, maar wel echt heerlijk na zo’n lange reis en wandeling. Na een half uurtje kleren weer aan ( we hadden geen handdoek ) en weer terug naar de receptie. Het was toen al 6 uur dus we moesten ons haasten voordat het donker werd. Terug lopen naar de busjes zou te lang duren. Gelukkig wilde een meneer met een kleine jeep ons brengen, maar we waren dus met tien mensen. We hebben ons er allemaal ingepropt en gingen dus zwaar overladen naar beneden. De bestuurder kon deze weg natuurlijk inmiddels wel dromen en dat was te merken ook. We knalden als een gek over de hobbels en kuilen heen. Ik voelde de velgen van de auto gewoon. Nu stond ik echt doodsangst uit. Op een gegeven moment deed ik mijn ogen maar dicht. Lob en ik knepen elkaar in de armen en hoopten dat het goed af zou lopen. Eindelijk waren we dan beneden bij de busjes, maar toen moesten we nog 4 uur terugrijden naar Paramaribo over de hobbeldebobbel weg. Om 11 uur kwamen we aan in Paramaribo. Het was echt een onwijs leuke trip en ik verheug me nu al op de trip van aankomend weekend.

Gister hadden we onze 5e salsa les. We hebben weer veel nieuwe dingen geleerd. Volgende week donderdag hebben we al de test les dus we moeten nog even flink gaan oefenen. Vandaag zijn we naar de eerste school geweest waar we een activiteit hebben gedaan. Ze waren erg vriendelijk. We hebben met klas 2 ( groep 4 ) een activiteit gedaan met muziekinstrumenten en een verhaal van spin Anansi. Hierna hebben we bij klas 1 ( groep 3 ) een lesje bijgewoond. Dit was erg leuk, de kinderen gingen een Anisa maken van kranten. Dit is een Creools hoofddeksel, die de vrouwen dragen. De juf van de kleuters sprak ons nog aan en vroeg of we ook iets met de kleuters gingen doen. Ze vertelde dat de kleuters vaak over worden geslagen en dat de kinderen het ontzettend leuk zouden vinden om iets met ons te doen, omdat ze nauwelijks stagiaires krijgen en dus niks weten over Nederlanders. Dit leek ons heel leuk, dus nu gaan we volgende week wat met de kleuters doen.
Elleke en Miriam zijn er inmiddels ook weer, dus dat is erg gezellig. Morgen pizza eten bij hun uit de oven die wij helaas niet hebben haha;) Verder gaan we morgen en donderdag nog naar twee andere scholen en vrijdag ochtend dan op trip naar Galibi. Ik wil ook heel graag naar Frans Gyana, maar het is even afwachten of dat gaat lukken, omdat niet iedereen het goede visum heeft. Hij zal nu proberen om met een deel even te gaan, want het is maar een kwartiertje varen dus het lijkt me wel erg leuk!
Lobke ligt weer te zonnen in de tuin en ik ga nu ook even bijkomen van de dag. Jullie horen snel meer. Blijf vooral ook reageren op mijn verhalen, vind ik echt heel erg leuk! Brasa en liefs im